پرانتز باز تا بی نهایت

رهائی

پرانتز را باز کردم
نوشتم :
امید ، آرزو ، خیال ، رؤیا ، فردا ، مهربانی ، عشق و ........

پرانتز را هرگز نخواهم بست

دوست دارم واژه گانم آزاد باشند
رهای ... رها
تا بلندای افق مهربانی و بی نهایت عشق

من آزادی و رهائی را چقدر دوست دارم

احساس پروانه ای ام دلتنگتم

مرا خود با تو سری در میان است...

مرا خود با تو سری در میان هست      وگرنه روی زیبا در جهان هست

وجودی دارم از مهرت گدازان       وجودم رفت و مهرت همچنان هست

مبر ظن کز سرم سودای عشقت         رود تا بر زمینم استخوان هست

اگر پیشم نشینی دل نشانی         وگر غایب شوی در دل نشان هست

به گفتن راست ناید شرح حسنت      ولیکن گفت خواهم تا زبان هست

ندانم قامتست آن یا قیامت               که می گوید چنین سرو روان هست؟

توان گفتن به مه مانی ولی ماه           نپندارم چنین شیرین دهان هست

بجز پیشت نخواهم سر نهادن                       اگر بالین نباشد آستان هست

برو سعدی که کوی وصل جانان         نه بازاریست کآنجا قدر جان هست

من اینک رخت بر بستم

دلا مشتاق دیدارم غریب و عاشق و مستم
کنون عزم لقا دارم من اینک رخت بربستم
تویی قبله همه عالم ز قبله رو نگردانم
بدین قبله نماز آرم به هر وادی که من هستم
مرا جانی در این قالب وانگه جز توم مذهب
که من از نیستی جانا به عشق تو برون جستم
اگر جز تو سری دارم سزاوار سر دارم
وگر جز دامنت گیرم بریده باد این دستم
به هر جا که روم بی تو یکی حرفیم بی معنی
چو هی دو چشم بگشادم چو شین در عشق بنشستم
چو من هی ام چو من شینم چرا گم کرده ام هش را
که هش ترکیب می خواهد من از ترکیب بگسستم
جهانی گمره و مرتد ز وسواس هوای خود
به اقبال چنین عشقی ز شر خویشتن رستم
به سربالای عشق این دل از آن آمد که صافی شد
که از دردی آب و گل من بی دل در این پستم
زهی لطف خیال او که چون در پاش افتادم
قدم های خیالش را به آسیب دو لب خستم
بشستم دست از گفتن طهارت کردم از منطق
حوادث چون پیاپی شد وضوی توبه بشکستم

اگر کوسه ها آدم بودند

دختر کوچولو پرسید:
اگر کوسه ها آدم بودند، با ماهی های کوچولو مهربانتر می شدند؟

آقای کی گفت : اگر کوسه ها آدم بودند،
توی دریا برای ماهی ها جعبه های محکمی می ساختند، و....
همه جور خوراکی توی آن می گذاشتند،
مواظب بودند که همیشه پر آب باشد.
برای آن که هیچ وقت دل ماهی کوچولو نگیرد،
گاهگاه مهمانی های بزرگ بر پا می کردند،
چون که گوشت ماهی شاد از ماهی دلگیر لذیذتر است !

برای ماهی ها مدرسه می ساختند و به آن ها یاد می دادند
که چه جوری به طرف دهان کوسه شنا کنند
درس اصلی ماهی ها اخلاق بود
به آن ها می قبولاندند
که زیبا ترین و باشکوه ترین کار برای یک ماهی این است
که خودش را در نهایت خوشوقتی تقدیم یک کوسه کند

به ماهی کوچولوها یاد می دادند که چطور به کوسه ها معتقد باشند
و چه جوری خود را برای یک آینده زیبا مهیا کنند
آینده ای که فقط از راه اطاعت به دست می آید

اگر کوسه ها آدم بودند،
در قلمروشان البته هنر هم وجود داشت:
از دندان کوسه تصاویر زیبا و رنگارنگی می کشیدند،
ته دریا نمایشنامه به روی صحنه می آوردند که در آن ماهی کوچولو های قهرمان شاد و شنگول به دهان کوسه ها شیرجه می رفتند.
همراه نمایش، آهنگهای مسحور کننده یی هم می نواختند که بی اختیار
ماهی های کوچولو را به طرف دهان کوسه ها می کشاند.

در آنجا بی تردید مذهبی هم وجود داشت که به ماهی ها می آموخت
زندگی واقعی در شکم کوسه ها آغاز میشود.

برتولت برشت