خاطرات گیس بریده

قبل از اینکه بخواهی در مورد من و زندگی من قضاوت کنی کفشهای من را بپوش و در راه من قدم بزن

خاطرات گیس بریده

قبل از اینکه بخواهی در مورد من و زندگی من قضاوت کنی کفشهای من را بپوش و در راه من قدم بزن

به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقیست


حدود 32 ساعت دیگه دفتر سال 1392 بسته خواهدمیشه  بعد یه صدای بوووووووووم  و هر کدوممون یه دفتر تازه برای سال جدید پیش رومون  باز می کنیم  .

دفتر سال92 هر کدوم ما پر از خاطرات تلخ و شیرینی هست که با مرور آنها گاهی گل لبخند رو لبمون و شاید مروارید  اشک گوشه چشامون بیاره .

بیاین نیت کنیم  دلامون رو صاف کنیم که جز خوبی ، شادی و قشنگی ، چیزی در دفتر سال بعد ننویسیم.

بیاین روی تمام حس های خوب و بدمان رنگ خواستن بپاشیم.

چون سال داره عوض میشه  ماه هم  باید عوض بشیم 365 روز از عمرمون گذشته هنوزم نفهمیدم  این یعنی چی یک سال به عمرامون اضافه شده  یا نه یک سال از عمرامون کم شده طبیعاتاً با این گذر زمان ما هم همون آدمهای سابق نمی مونیم  تغییر می کنیم  آرزو می کنم  این تغییرات برای هممون مثبت  باشه  .

باید یاد بگیریم  زود قضاوت نکنیم  ،‌مهربونتر باشیم،‌با هم باشیم ، به فکر هم باشیم .

خوب باشیم  خوب بودن ساده ترین کاریه که میتونیم انجام بدیم  .

امید دارم با آغاز سال جدید ، با تلاش و کوشش بیشتر ، شاهد خبرهای خوب و شیرین از شما باشم.



                                                                                  حق نگهدارتان

                                                                                  ایام به کام

 

 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.